4. D-day + 1 maand

Hoi allemaal

Het is al weer een tijdje geleden dat ik wat van me heb laten horen dus bij deze even een update. Ik ben al weer een maand in Seoul en de tijd gaat super snel! Door drukte op stage en gezellige weekenden vliegen de weken voorbij.
De live show van Inkigayo was erg leuk om bij te zijn. Mocht helaas geen videe’s of foto’s maken. Als je zoekt op “Inkigayo April 6, 2014” dan kom je wel wat filmpjes tegen, als je een idee wil hebben. Het weekend erna heb ik mijn eerste griep ook al weer te pakken gehad dus verder weinig gedaan behalve skypen met vriendinnen en thuisfront.

Vorige week maandag zou ik samen met mijn kamergenootje Minsu naar een cello concert gaan, want zij had via een collega kaartjes gekregen. Bij de concertzaal aangekomen zag ik alleen maar een poster hangen voor een piano concert. Dus ik keek naar Minsu, die mij ook verschrikt aankeek en snel de kaartjes opzocht. Bleek dat we een week te vroeg waren, haha. De collega van wie ze de kaartjes had gekregen had gezegd dat het op maandag de 14e zou zijn, dus hadden we er verder niet echt meer naar gekeken. Maar goed, toen we er achter kwamen zijn we maar snel het gebouw weer uitgevlucht en de wijk daar verder verkent en uiteindelijk alsnog een hele gezellige avond gehad.
Verder die week ben ik met een paar van ons huis en een paar van een ander Borderless huis uit eten geweest en wat gaan drinken. En hebben we afgelopen zaterdag nog een event van Borderless House bijgewoont. Dit zou eerst een picnic zijn in een groot park met allerlei spelletjes maar omdat ze vanwege het veerboot ongeluk niet ongepast plezier wilde maken in de openlucht was het event verplaatst naar een cafetje en werd het een soort van language/culture exchange. Desalnietemin was het nog steeds een gezellige dag/avond.

Afgelopen maandag heb ik opnieuw een poging gewaagd om naar het cello concert te gaan en dit keer met succes. Helaas had Minsu nachtdienst dus kon ze niet mee. Het concert verder was heel mooi! De celliste droeg een nummer op aan de slachtoffers van het veerboot ongeluk waarbij mij na de eerste maat het kippenvel al op mn armen stond en de tranen in mn ogen, zo mooi.
De gebeurtenissen rondom het veerboot ongeluk is de hele week al elke dag op het nieuws geweest en iedereen die ik spreek is er behoorlijk door aangedaan.

Ondertussen zijn mijn ouders ook gearriveerd in Korea :D. Maar omdat ze direct door zijn gevlogen naar een eiland in het zuiden heb ik ze nog niet gezien (buiten skype om ;) ). In het begin viel het weer een beetje tegen maar zo ver ik het mee krijg via de whatsapp is het wat meer opgeklaard en hebben ze het erg naar hun zin. Ik hoop dit aankomende weekend ze op te kunnen zoeken. Anders zal ik ze volgend weekend zien in Sokcho :) wanneer iedereen hier een lang weekend vrij heeft vanwege nationale feestdagen (die we met pasen niet hebben gehad) en gaan we samen terug naar Seoul waar ze dan nog een week blijven.

Met stage gaat het goed, na het met wat horten en stoten op gegang te zijn gekomen. Elke week probeer ik ook nog wat Koreaans te studeren. Ik kan de mensen nu enigszins verstaan en vaak het gespreksonderwerp wel volgen. Alleen het zelf spreken blijft lastig. Maarja daar heb ik nog mooi 4 maanden de tijd voor om aan te werken.

Hier nog weer een linkje met wat foto’s, dit keer zijn ze vrij random ;)
https://www.flickr.com/photos/57953923@N03/sets/72157644284972161/
Liefs Carliene