Regendans......

De tijd vliegt voorbij. Ik ben nu al weer 10 dagen op Aruba maar het lijkt net als of ik gister pas ben aangekomen. Na maandag naar Oranjestad te zijn geweest verder gechillt bij het zwembad. Eind van de middag worden we gebeld door Speed Car Rental. Of we de auto komen inruilen. Wij toch maar even vragen of we deze niet kunnen houden. ‘Ja hoor dat kan wel maar dat kost je dan wel 1000 dollar in plaats van 800 gulden per maand’. Toen dachten we laten we toch maar gaan ruilen, want ook hier groeit helaas het geld niet aan de bomen. Dus nu zijn wij de ‘trotse’ bezitter van een mooie (lees nog redelijk heel maar zo gammel als het maar kan) Jimmy. Wat ook nog wel een schik voor mij was is dat deze auto met schakelbak is. Ik stond me hoofd al weer te breken over wanneer ik voor het laatst met een schakel heb gereden. Het zal ten minste 4 maanden zijn. Dus ik stelde voor dat Paulien maar eerst met deze auto zou rijden:P Daarna maar een rustig avondje gehouden met een filmpje kijken (waarbij Miranda en Paulien halverwege in slaap vielen en ik dus maar de film in mn eentje af heb gekeken). Dinsdag beetje uitgeslapen ( 9 uur) en verder gewacht op een telefoontje van onze begeleidster. Na een afspraak te hebben gemaakt voor de volgende dag zijn we een eindje gaan touren met onze nieuwe auto naar het noordelijke puntje van Aruba. Daar bij de vuurtoren een kleine foto sessie gehouden en toen op naar het strand. Helaas waaide het behoorlijk die dag en waren op dat strand geen strandbedjes. We werden dus behoorlijk gezandstraald. Na dit een kwartiertje te hebben doorstaan toch maar weer naar Moomba beach gegaan om daar verder te chillen. ’s Avonds hebben we met een groepje gegeten bij het restaurant van het complex ( super lekker eten voor maar 15 gulden(studentenkaart)). Daarna nog even naar de film geweest. The Kings Speech. Een beetje saaie/culturele film dus viel beetje tegen. Daarna nog maar even aan het zwembad gezeten met een lekker perzikwijntje en wat bananenchipjes.
Woensdag hadden we dus de afspraak met onze begeleidster in Paradera. Na enig zoeken en rond rijden hadden we het goede gebouw gevonden ( allemaal heel toepasselijk wit en geel geschilderd) want straatnamen/straatnaambordjes kennen ze hier niet echt. Onze begeleidster is een super leuke en enthousiaste vrouw. Onze opdracht is nu eindelijk definitief en we kunnen nu dus echt aan de slag. Na terugkomst zijn we dan ook gelijk bezig gegaan met de eerste versie van plan van aanpak. ’s Avonds hebben we met een groepje wat kebab (voor het eerst kapsalon gehad, erg lekker) gegeten bij de enige kebabzaak op heel Aruba (die toevallig bij ons in de buurt is:P). Daarna zijn we naar The Paddock geweest. De place to be op de woensdag avond. En dit klopte ook echt wel. Super leuke kroeg met goeie muziek. Onderweg naar The Paddock toe kwamen we nog langs een plein waar een carnaval concert was. Hier ook nog maar even een kijkje genomen. Super druk met echt de plaatselijke muziek. Carnaval is een grote happening hier en duurt dan ook wat langer dan de 4 dagen in Nederland. Er wordt veel tijd en geld gestoken in festivals, parades en pracht en praal. Wel leuk om mee te maken. Op eind van de avond op de weg terug naar de auto begint het hard te regenen. Hier hadden we niet echt op gerekend want hadden niks aan paraplu of jas bij ons. Scheelt dat het hier niet zo koud wordt als het regent:). Helaas hadden we wegens drukte de auto wel wat ver weg geparkeerd dus waren behoorlijk nat geworden en tja als we toch nat worden waarom er dan ook niet gelijk een regendansje tegen aan gooien in de hoop dat het snel zou ophouden. Maar helaas het mocht niet baten. Verder maar rustig terug gereden want we surfte bijna van de weg af vanwege de grote plassen. Ook is het vanwege olie op de weg van alle oude auto’s wat glad op de weg als het geregend heeft.
Donderdag wilde we een tochtje gaan maken in het natuur reservaat. Staan we op punt van vertrekken begint het in 1x weer heel hard te regenen en het stopte ook niet zo maar. Nu hebben we wel een Jimmy maar hoorde verhalen dat het er redelijk heuvelig is en dat het met zo veel regen veel te modderig is. Zelfs voor onze wannabe Jeep the Jimmy. Dus maar een beetje bij de bar blijven zitten wachtend tot het iets minder hard zou gaan regenen. Toen dat eindelijk gebeurde was et ondertussen al weer 5 uur. We zijn toen met Paul en Bas (broer van Paul) naar een Nederlands café geweest. 080. Hier kun je patatje oorlog, goeie gehaktbal of bij erge heimwee zelfs stamppot boerenkool krijgen terwijl je weg zakt in uber chille banken. Paulien en ik zijn wat eerder terug gegaan om nog even aan onze plan van aanpak te gaan werken. Ik moest er toch echt een keertje aan geloven en ben achter het stuur gaan zitten. Omdat we aan een drukke weg zaten best lang moeten wachten voordat we de weg op konden. Maar omdat het hier soms niet zo nauw met de regeltjes gaat toch maar half asociaal voor een andere auto gegaan anders stond ik dr nog wel een kwartier. Laat ik het zo zeggen… we zijn veilig thuis gekomen, laat ik niet zeggen hoe:P. (viel wel mee… paar keer afgeslagen en paar keer met gierende banden opgetrokken omdat het een achterwiel aandrijving is;)). Omdat dit de laatste avond van Miranda was zijn we uit eten gegaan bij Rembrandt Café(ja we hebben al wel keer een poging gedaan tot zelf koken, de ingrediënten zijn binnen maar elke keer komt er toch weer wat tussen dat het er niet van komt). Ook dit café is van Nederlandse eigenaren en dan hier ook genoten van super lekker draadjes vlees met rode kool en gepureerde aardappels. Bijna net zo lekker als die van mn Oma, maar toch… niemand kan het draadjesvlees van mn Oma toppen. Toen weer terug naar het complex om daar weer te genieten van een heerlijk perzikwijntje. Vandaag weer lekker uitgeslapen (10 uur jaja het gaat steeds beter). ’s Vandaag was de dag van wachten en afscheid nemen. Middags geluncht bij Salt&Pepper als afscheidt van Bas want die ging ook weer terug naar NL. Daarna een beetje genikst en verder gewacht tot het tijd was om Miranda naar het vliegveld te brengen. Na veel knuffels en gezwaai zijn we weer terug gereden en maar weer bij het restaurant gegeten want we waren niet helemaal in de stemming om onze eerste zelfkookervaring op Aruba te beleven. Ondertussen gaat het rijden al een stukje beter. Vergeet alleen af en toe terug te schakelen naar zn 1 voor een stoplicht ofzo:P. verder is het hier goed uitkijken waar je rijdt vanwege niet bestaande regels om je auto zomaar de weg op te draaien en niet goed afgestelde koplampen van tegenliggers waardoor je de toch al niet zichtbare belijning van de weg al helemaal niet meer ziet. De wegen worden hier ook maar schaars verlicht door lantarenpalen. Vanavond maar een beetje op tijd naar bed want morgenavond is er een carnaval parade in Oranjestad en daarna zal zeker weer gefeest worden. Op de terugweg van het vliegveld naar Perle zagen we alle stoeltjes en bankjes langs de weg al klaarstaan dus we zijn benieuwd.verder wil ik dit weekend ook nog even wat uitzoeken over wat er hier zo al te doen valt aan fitness/zumba/salsa/hiphop. Want ik begin het sproten in het algemeen maar mn danslessen nog meer te missen. Laatste dagen zijn vrij druk geweest dus nog niet echt de tijd gehad om een verhaaltje te schrijven maar daarom deze keer een lekkere lange;) ik hoop dat jullie de verhalen een beetje leuk vinden om te lezen;)
hierbij de foto's
http://www.flickr.com/photos/57953923@N03/5479381631/
Liefs Carliene